(laatste update: 26-09-2017)

Zoetermeer Blues Festival 2017

De 25e editie zit er helaas weer op !

We mogen terugkijken op een bijzonder geslaagd evenement, waar de organisatie, vrijwilligers en alle medewerk(st)ers trots op mogen zijn.

Voor ons houdt het hier op. Na 25 jaar vinden we het welletjes en is het de hoogste tijd voor iets anders.

En dat ''anders'' wordt een nieuw blues festival !!

JJ's BLUES & ROOTS FESTIVAL

Binnenkort zal de naam van deze pagina dan ook worden gewijzigd, en zult u elders naar nieuws omtrent het Zoetermeer Blues Festival dienen te zoeken.

Deze pagina zal nog uitsluitend worden benut voor alle nieuwtjes aangaande het nieuwe festival, dat gepland staat voor september 2018.

=======================================================================================================================================

En zoals u al 24 jaar gewend bent van Zoetermeer Blues ....... GRATIS FESTIVAL !!

En zó is het allemaal ooit begonnen!

Veel Zoetermeerse bluesliefhebbers weten zich ongetwijfeld nog de bluesavondjes in het Zoetermeers Muziek Kollektief te herinneren, georganiseerd door Ferry Crama.
Een wat verouderde (muziek)school aan het Nicolaasplein werd om de zoveel weken omgedoopt tot een bluespodium!
Bands als My-T-Blue en Ramp 'n Stamp (beiden met Zoetermeerse inbreng) oefenden niet alleen hier, maar traden ook regelmatig op.
En van het een kwam het ander.
Ook bands van buiten de provincie kregen ''lucht'' van dit unieke podium dat steevast kon rekenen op een zo goed als uitverkocht huis.
We herinneren ons nog de concerten van o.a. Magic Frankie en Flavium, om er maar even twee te noemen.

In 1993 ontstond bij Ferry en ondergetekende het idee om een soort van festival te proberen, gewoon kleinschalig, samen met de Jazz Club,
die eveneens gevestigd was op het Nicolaasplein.

We hebben het geweten!!!

Beide panden waren te klein om het in groten getale opgekomen publiek te ontvangen.
En dit kleinschalige festival werd het begin van 25 bijzondere jaren!
Een festival dat vanaf het begin altijd gratis toegankelijk is geweest voor het publiek.
Met de thuisbasis in het oude Dorp, doch later bijgestaan door het Stadshart.
Vanaf dat moment was ook Joke van Akkeren (PMS Zoetermeer) bij het festival betrokken.

Bands uit binnen- en buitenland mochten we begroeten op Zoetermeer Blues, met als één van de absolute hoogtepunten het optreden van Eric Steckel in 2005.
De toen pas 14-jarige Steckel was voor de allereerste keer in Europa en Zoetermeer had min of meer de primeur.
Doch ook het optreden van The Hoax zal menigeen zijn bijgebleven.
Een arsenaal aan Amerikaanse en Engelse bands heeft de afgelopen 24 jaar op het Zoetermeers Blues Festival gespeeld.
Denk aan Monti Amundson, Stan Webb, John Primer, Eddy 'The Chief' Clearwater, Taildragger, Mike Morgan, Sugar Ray Norcia, Danny Bryant, KingKing, The Nimmo Brothers ....

Helaas kwam in 2015 een einde aan de deelname van het Stadshart.
Ondankst talloze geslaagde voorgaande edities trok het Stadshart bestuur de stekker eruit, en was de Dorpsstraat weer op zichzelf aangewezen.
En aangezien het Dorp op dat moment zonder vertegenwoordigers zat, zag het voortbestaan van het festival er slecht uit.
Gelukkig waren twee Zoetermeerse ondernemers, Etiënne Bakker en Renier Groeneveld, bereid om de kar te gaan trekken,
en mede dankzij hun hulp kon het Zoetermeer Blues Festival dóór, hetgeen resulteerde in een geweldige editie 2015 en een nog betere editie 2016.

En nu ... nu is het 2017, en gaan we ons opmaken voor Zoetermeer Blues 25 Jaar !!
Dat helaas, door gebrek aan financiën, niet zo uitbundig en groots gevierd zal worden als waarop we hadden gehoopt, maar waarvan we toch verwachten
dat deze bij velen onder u in de smaak zal vallen.

Wij wensen u allen Heel Veel Blues Plezier op 1, 2 en 3 juni !!!

Rob Koning
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zoetermeer Blues Festival 2016

Na een intensieve en vooral spannende voorbereiding zijn we zo ver dat we de vlag kunnen uithangen.
De data voor Zoetermeer Blues 2016 zijn 2 - 4 juni.

Voor het complete programma: zie www.zoetermeerblues.nl en volg ons op Facebook.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zoetermeer Blues Festival verslag 2015

http://www.bluesmagazine.nl/concertverslag-zoetermeer-blues-zoetermeer-6-juni-2015/

Programma vrijdag 5 juni:

Pre-party in ''1892'' met o.a. Bas Paardekooper & the Blew Crue

Programma zaterdag 6 juni:

Podium Nicolaasplein:

13.30 - 14.45 uur One White Dog (7-mans gelegenheidsformatie)

15.15 - 16.30 uur Little Steve and the Big Beat

17.00 - 18.15 uur The Veldman Brothers

18.45 - 20.15 uur Little Boogie Boy Bluesband ft. Horns

20.45 – 22.15 uur The Bluesbones (BE)

Podium Schoolplein (Pasta Company):

16.00 - 17.00 uur Meryn Bevelander Band

17.30 - 19.30 uur Robert Smith Bluesband

20.00 - 22.00 uur Robbert Fossen Bluesband

Podium Hovestein:

15.30 - 17.30 uur Chilly Willy (BE)

18.00 – 20.00 uur Hill’s of Harlem

20.30 - 22.00 uur Lefthand Freddy

Podium bij de Oude kerk:

16.30 - 17.30 uur Room For Error

18.30 - 20.00 uur Blues BV

21.00 - 22.00 uur FredDy’s

Podium bij de Graanschuursteeg:

17.00 - 18.30 uur Blues Inc.

20.00 - 21.30 uur Blues Spirit

Podium Zoetelaar:

16.30 - 18.00 uur Big Caz

18.30 - 20.00 uur Rough & Tumble

20.30 - 22.00 uur the Scandals

Vanaf 22.00 / 22.30 uur nog blues live-muziek in diverse horecagelegenheden.

 --------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zoetermeer Blues Festival 2014
30 + 31 mei + 1 juni / 22e editie

3 dagen Zoetermeer Blues zijn helaas al weer ten einde.
Terug kijkend kunnen we niets anders dan concluderen dat het publiek de grote winnaar was gedurende dit weekend.
De programmering was dit jaar iets breder van opzet (opdracht van Stadshart), dus niet uitsluitend blues.
Een enkeling die zich daaraan stoorde.
Gezien de geweldige opkomst bij bands als My Brainbox (met Jan Akkerman en Bert Heerink), en Mr. Boogie Woogie/Tribute to Fats Domino, 
kan Zoetermeer Blues terugzien op een hele geslaagde editie.

Check internet voor diverse verslagen van het Zoetermeer Blues Festival.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zoetermeer Blues Festival 2013
1 + 2 juni / 21e editie

HOOFDPODIUM STADHUISPLEIN
Zaterdag 1 juni:

Little Steve & the Big Beat
Guy Smeets Band
12 Bar Blues Band
The BluesBones
KingKing


HOOFDPODIUM STADHUISPLEIN
Zondag 2 juni:

Chivy & the BlueZicians
AJ and the Wildgrooves
Sugar Boy and The Sinners

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zoetermeer Bluesfestival 2012

1 - 3 JUNI 2012 - 20e editie

Lightnin' Guy steelt de show op 20e editie

Zoetermeer Blues kan terugkijken op een zéér geslaagde 20e editie!
Drie dagen blues lokten heel veel liefhebbers naar de podia in het Dorp en het Stadshart. Blijkbaar viel de line up van dit jaar in goede aarde, want vanuit alle windstreken (Amsterdam, Friesland, Zeeland, Eindhoven) was men naar Zoetermeer getogen om getuige te zijn van een fantastisch festival.
Een festival dat op vrijdag 1 juni begon met een wervelend optreden van Nederlands beste Boogie Woogie  pianist ... Eric-Jan Overbeek, beter bekend als Mr. Boogie Woogie. 
Hij liet het talrijk opgekomen publiek genieten van een uitgekiende mix van blues, boogie woogie en .... een tribute to Fats Domino, wiens muziek zeker bij de oudere toeschouwers herinneringen opriep !
Dag Twee kon alleen al vanwege het schitterende weer niet meer stuk. Overvolle terrassen in het Stadshart, héél veel publiek, en bands die overduidelijk zin hadden om van dit festival iets bijzonders te maken.
We beperken ons vooralsnog even tot het hoofdpodium in het Stadshart. Zodra we info ontvangen hebben van het podium Dorp, zullen we hierover ook nader berichten!
De John F Klaver Band mocht het spits afbijten, en deed dit met verve. Prachtig gitaarspel werd afgewisseld met even zo fraaie klanken van de toetsenist. Voor vele aanwezigen op Zoetermeer Blues was dit een eerste kennismaking met deze band, en de reacties waren uitermate positief.
Een prima set van een veelbelovende band, die ongetwijfeld nog veel van zich zal laten horen!

Met Lightnin' Guy had Zoetermeer een ''naam'' in huis gehaald die op voorhand al garant stond voor een feestje. Stond Guy vorig jaar nog met The Mighty Gators op het Zoetermeerse hoofdpodium, voor deze 20e editie had de organisatie besloten om hem met zijn Houserockers te boeken. Zijn ''Tribute to Hound Dog Taylor'' moest voor het nodige vuurwerk zorgen in het Stadshart.
En vuurwerk kreeg het uitzinnige publiek ! Zonder alle overige bands te kort te doen, maar dit optreden was er één om in een gouden lijstje te doen. In een 75 minuten durende show waren band en publiek een eenheid, hetgeen nog eens onderstreept werd aan het eind van het optreden, toen L.G. een aantal van zijn fans op het podium uitnodigde. Een video hiervan is op Youtube terug te vinden.

                       

KLIK OP DE FOTO'S VOOR EEN VIDEO !!!

Aan de derde band de ''ondankbare'' taak om na dit geweldige optreden het podium te betreden, en het publiek vast te houden. Doch Stackhouse, met in de gelederen niemand minder dan Willem van Dullemen, trok zich nergens wat van aan, en ging vol overtuiging van start met hun set van een uur. De band speelde een mix van eigen nummers, afgewisseld met de betere covers uit het rijke Fifties aanbod classics. Swingende Chicago blues, westcoast blues .. het kwam allemaal zeer overtuigend voorbij. 
En ondanks het feit dat de klok al richting 18.00 uur ging (etenstijd !!!), bleven er nog aardig wat mensen bij het podium toekijken. Volgens ''kenners'' is dit een band met veel potentie !

Als voorlaatste band had de organisatie voor een levende legende uit Chicago gekozen. Niemand minder dan de inmiddels al 77-jarige Eddy Clearwater betrad even na half zeven het podium, om samen met zijn Zeeuwse begeleidingsband The Juke Joints, Zoetermeer op een 2e hoogtepunt te trakteren.
Die keus pakte wederom goed uit ! The Juke Joints openden op de van hen bekende wijze, het publiek was dan onmiddellijk bij de les. Vervolgens werd Eddy The Chief onder luid gejuich van het publiek ontvangen en kon de party aanvangen. Dat Eddy graag rock&roll speelt mocht de pret niet drukken, het past immers prima bij de stijl die The Juke Joints doorgaans ook hanteren. Nummers als ''Too old to get married, to young to be buried'' en niet te vergeten de klassieker ''I came up the hard way'' zorgden voor kippenvel momenten op het Stadhuisplein. Dat de band uiteindelijk 90 minuten in plaats van 75 minuten op het podium stond, nam de organisatie voor lief. Het enthousiasme en de energie op het podium werkte namelijk zeer aanstekelijk op het publiek.

Eddy Clearwater at Zoetermeer Blues

Dat zich inmiddels klaar maakte voor de slot-act van deze dag: Danny Bryant's Redeyeband.
Zij stonden in 2006 voor de eerste keer op Zoetermeer Blues, en sindsdien is het aantal fans van de band zienderogen toegenomen! Niet in de laatste plaats door de prachtige CD's die met enige regelmaat verschijnen. Ook de dit jaar uitgebrachte DVD + CD ''Night Life'' heeft weer voor veel nieuwe fans gezorgd. Uiteraard werd er flink wat repertoire van het nieuwste product gespeeld, doch ook het bekendere oudere werk werd niet geschuwd. Dat Danny de kunst verstaat om het publiek compleet naar zijn hand te zetten, zal velen inmiddels wel duidelijk zijn. Ook op Zoetermeer Blues slaagde hij erin om met onversterkte gitaar de toeschouwers stil te krijgen. Om daarna de volumeknop weer volledig open te draaien. Prachtig !!!!! Even na 10 uur was het optreden al weer voorbij. Doch ook Danny Bryant kwam niet weg zonder een toegift. Met het nummer ''Always with me'' stuurde hij de mensen met een tevreden gevoel de nacht in.

De kroegentocht hebben wij aan ons voorbij laten gaan. In de Queen of Hearts hebben wij ons de rest van de avond laten vermaken door Philippe Ménard.

Dag 3 stond in het teken van ''A Lady Sings The Blues''

Helaas lieten de weergoden ons in de steek. 
Desalniettemin zorgden  KindaBlue, Blues on Blonde en Mariëlla Tirotto & the Blues Federation voor de nodige sfeer met hun verschillende stijlen bluesmuziek.

Alles samenvattend kan men stellen, dat Zoetermeer Blues kan terugzien op een meer dan geslaagde 20e editie van het festival.

De ogen zijn alweer gericht op de 21e versie in 2013 !!

VOOR DE LIEFHEBBERS .... ER ZIJN NOG T-SHIRTS VAN DIT JUBILEUM-FESTIVAL TE KOOP Á 10 EURO !!!!

Méér festival-verslagen zijn terug te vinden op:

www.thebluesman.net

www.jacksblues.nl

VRIJDAG 1 JUNI:

Hoofdpodium Dorp Pasta Company:

19.00 uur Hills of Harlem

20.30 uur Mr. Boogie Woogie & the Firesweep Bluesband

ZATERDAG 2 JUNI:

Hoofdpodium Dorp Pasta Company:

13.00 - 14.15 uur Little Boogie Boy Blues Band

14.45 - 16.00 uur Hills of Harlem

16.30 - 18.00 uur Robbert Fossen / Peter Struijk & the Dynaflow

18.30 - 20.00 uur Dicky Greenwood Band

20.30 - 22.00 uur Livin' Blues Experience

Oude Kerk podium / Dorp:

12.00 - 13.30 uur Duketown Slim

14.00 - 15.30 uur John Emil (Florida USA)

16.00 - 17.00 uur Willie B

Hoofdpodium Stadshart Stadhuisplein:

13.30 - 14.45 uur John F Klaver Band

15.15 - 16.30 uur Lightnin' Guy plays Hound Dog Taylor

17.00 - 18.00 uur Stackhouse

18.30 - 19.45 uur Eddy ''the Chief'' Clearwater & the Juke Joints (USA / NL)

20.30 - 22.00 uur Danny Bryant's Redeyeband (UK)

Podium Stadshart / Promenadeplein

13.30 - 17.00 uur Champagne Charlie

Podium Stadshart / De Plaats

13.30 - 17.00 uur Toon Teun & August

Podium Stadshart / Het Driekant

13.30 - 17.00 uur Bas Kleine & the Harmaniacs

VANAF 22.00 UUR KROEGENTOCHT IN ZOWEL DORPSSTRAAT ALS STADSHART !!!

Niet in de programmaboekjes vermeld, maar wél van de partij ..... CLUB-CENTRE ZOETERMEER in het Stadshart .... met de formatie Trouble No More (vanaf 22.30 uur !!!)


ZONDAG 3 JUNI

Hoofdpodium Stadshart / Stadhuisplein:

''A Lady Sings The Blues'' Day

13.30 – 14.30 uur            KINDABLUE                                        
15.00 – 16.15 uur            BLUES ON BLONDE                         
16.45 – 18.15 uur            MARIELLA TIROTTO & THE BLUES FEDERATION                      

EN ZOALS ALLE VOORGAANDE JAREN .... DIT FESTIVAL IS GRATIS TOEGANKELIJK, MOGELIJK GEMAAKT DOOR DORPSSTRAAT EN STADSHART !!!


----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zoetermeers Bluesfestival 2011

ZATERDAG 4 JUNI 2011 - 19e editie

Véél hoogtepunten op Zoetermeer Blues!

Zie ook de volgende websites voor festivalverslagen:

www.bluesmagazine.nl

www.the bluesman.nl

www.zoetermeerblues.nl

www.jackblues.nl

HOOFDPODIUM STADSHART:

13.30 uur    Lightnin' Guy & the Mighty Gators (B)
15.30 uur    Ben Prestage (USA)
17.00 uur    The Rhythm Bombs (B)
19.00 uur    Fat Harry & the Fuzzy Licks
20.30 uur    John Primer & the Real Deal Blues Band (USA)


HOOFDPODIUM DORP:

13.30 uur    Dicky Greenwood Band
15.15 uur    Twelve Bar Blues Band
17.00 uur    The Veldman Brothers
18.45 uur    Will Matla Band
20.30 uur    Julian Sas Band

En zoals ieder jaar het geval is: Zoetermeer Blues is een GRATIS festival, mede mogelijk gemaakt door de Winkeliersvereniging Stadshart en Winkeliersvereniging Dorpsstraat.

******************************************************************************************************

Zoetermeers Bluesfestival 2010

ZATERDAG 5 JUNI 2010 - 18e editie


Steckel / Paardekooper
absolute Top !

Veel zon, 
Héél veel blues,
En héél, héél veel publiek

Dé kenmerken van de 18e editie
Zoetermeer Blues

 [click on picture for a great video . . . ZZ Top's ''Tush''] / Foto: Joke van Akkeren

ZOETERMEER - Door verplichtingen elders [Highlands Festival in Amersfoort in verband met middag-optreden Eric Steckel], waren wij helaas niet in staat de optredens van Mariella Tirotto en Little Boogie Boy bij te wonen, én aan te kondigen!
Dat laatste konden we gelukkig overlaten aan Frits Krieg, bekend van o.a. zijn blues radioprogramma op Radio Westland.
We waren wél op tijd om The Juke Joints te zien spelen. En zoals verwacht, deden de sympathieke Zeeuwen dit op de van hen bekende wijze ... Gelijk ''vol gas''. Bekend repertoire werd afgewisseld met nieuw materiaal. 
Voor mij persoonlijk nog altijd één van de sterkste punten van de band: de trekharmonica van Sonny Boy. Aanvankelijk kwam zijn geluid niet helemaal goed door, maar dat werd snel verholpen. Gewéldig, die power cajun blues !!! Zonder het overige repertoire van de band te kort te doen, krijg ik toch altijd een brede glimlach op mijn gezicht zodra Sonny Boy die trekkast voor zijn buik hangt. The Juke Joints blijven één van mijn favoriete bands in Nederland !!!

Na een snelle ombouw van het podium was het vervolgens de beurt aan  één van Nederlands oudste bluesformaties: Flavium.
Die band zag ik voor het eerst optreden beginjaren Tachtig in een kleine club ergens in het Westland [Nederland 3?]. 
Inmiddels bijna 30 jaar later blijken deze oudgedienden nog altijd springlevend. Van deze band moet je geen drastische vernieuwingen verwachten. De band heeft een zeer uitgebreid repertoire van overbekende songs, die het blijkbaar nog altijd goed doen bij het publiek.
Ook in Zoetermeer was dit het geval .. een degelijke set met een hoog herkenningsgehalte. Dat Anne Geer Bonder er niet bij was, maakte het feestje zéker niet minder mooi. Wil Sophie was een meer dan waardige vervanger.

Tegen 20.30 uur was het Stadhuisplein al nagenoeg volgelopen. Bijna 1000 mensen wilden getuige zijn van het groots aangekondigde hoofdprogramma ... Eric Steckel en Bas Paardekooper & the Blew Crue.
Stond hij er als 14-jarige [!] vijf jaar geleden nog met zijn eigen USA band, nú werd hij begeleid door Bas Paardekooper & the Blew Crue, een bluestrio dat tot één van de betere bands in Nederland gerekend mag worden. Het optreden in Zoetermeer was er één uit een reeks van 22, allen als onderdeel van de ''This Is The Blues Tour''. Vier weken lang was de band onderweg in Nederland, Belgie, Duitsland en Frankrijk. Het optreden op Zoetermeer Blues zou het afsluitende optreden van hun tournee worden.
En, het dient gezegd, de hooggespannen verwachtingen werden meer dan waargemaakt. Met een prima op dreef zijnde Eric Steckel werd er ook hier direct flink op het gaspedaal gedrukt tijdens de opening van de set. Met twee covers van ZZ Top [Tush en La Grange] was de toon gezet! Vervolgens putte Steckel voornamelijk uit eigen werk van zijn laatst verschenen cd ''Feels Like Home'', waarbij Bas Paardekooper met enige regelmaat een flinke bijdrage mocht leveren. Fans van Bas hadden liever materiaal gehoord van Bas' laatste CD [The Blues On My Side], maar meer dan ''Between The Lines'' zat er gewoonweg niet in. Het publiek kreeg echter waar het voor gekomen was ... een portie stevige blues, afgewisseld met prachtige ballads, waarbij soms felle gitaarduels tussen de twee topgitaristen voor veel bijval zorgden. Het was 22.00 uur voordat de band er erg in had. Steckel moest zowat van het podium getrokken worden. Hij had nóg wel een uur willen spelen. Met nog slechts tijd voor één toegift, werden Steckel en band teruggeroepen door presentator én publiek. Het wonderschone nummer ''Empty Promises'' [Michael Burks] gaf maar weer eens aan waartoe Eric Steckel én Bas Paardekooper in staat zijn: This is the blues !!!!

Voor méér en completere reviews over Zoetermeer Blues ga naar:

www.jacksblues.nl

www.thebluesman.nl

Rob Koning

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zoetermeers Bluesfestival 2009 (Verslag)

6 juni 2009

17e editie

Stadshart Zoetermeer rockt als nooit tevoren !

T-shirts in mum van tijd uitverkocht.

 Klik op de foto voor een video impressie !!

ZOETERMEER - Zaterdag 6 juni kon een ieder zich weer opmaken voor het jaarlijkse bluesfestival in zowel het Stadshart als in het oude Dorp van Zoetermeer. Met ook dit jaar diverse artiesten uit Nederland, Engeland, en de USA. 

Vanwege onze betrokkenheid bij het festival in het Stadshart, zullen wij ons voornamelijk beperken tot een verslag van hetgeen zich op het Hoofdpodium op het Stadhuisplein heeft afgespeeld. Eén ding was na afloop al snel duidelijk: Zoetermeer Blues heeft in jaren niet zó gerockt als tijdens deze 17e editie !

De festival-organisatie had dit jaar trouwens voor een andere podium-opstelling gekozen. Hierdoor ontstond er méér plaats voor het publiek, dat met name in de avonduren tijdens het optreden van Danny Bryant in groten getale was opgekomen. Schattingen lopen uiteen van 850 tot zo'n 1000 mensen tijdens diens optreden. Het totale festival werd door enkele duizenden mensen bezocht.

Rond 13.45 uur mocht de formatie Fat Harry & the Fuzzy Licks het festival openen. Het is ons een raadsel waarom deze band niet op méér festivals wordt geprogrammeerd. Dit is nou écht zo'n band die zich onderscheidt van andere bluesformaties. Met een eigen, zeer volwassen, geluid, met hoorbare invloeden van de zwarte blues. Albert King kan hierbij niet onvermeld blijven. En uiteraard Fat Harry's grote ''leermeester'' Joe Louis Walker drukt een behoorlijke stempel op de sound. De band speelde een degelijke set, die geen moment verveelde. Chicago blues, Funky blues, slow blues . . het was er allemaal. Fat Harry is een uitzonderlijk goede gitarist, met een prima timing, genietbare solo's en een goede performance. Hij weet zich daarbij gesteund door een prima begeleidingsband. En ondanks het vroege tijdstip wisten Fat Harry & the Fuzzy Licks te overtuigen. Na een uur spelen was het Stadshart volledig in de band van de Blues !!

Dat een vervolg kreeg met een optreden van de Nederlandse formatie The Nervous Fellas, die zich gedurende dit weekend versterkt hadden met niemand minder dan Sugar Ray Norcia. Die man behoeft uiteraard geen nadere introductie meer. Deze zanger / mondharmonica speler weet als geen ander hoe hij het publiek moet bespelen.

 Normaal doet hij dat met zijn eigen USA formatie The Bluetones, doch ook met The Nervous Fellas weet hij absoluut te overtuigen. 
Héél veel bluesliefhebbers van heinde en verre waren op dit optreden afgekomen. En die werden niet teleurgesteld. Ondanks het feit dat hij gedurende 40 uur zijn bed nauwelijks heeft gezien (donderdag vanuit Bosten vertrokken, vrijdagmiddag om 13.00 uur geland op Schiphol, en 's avonds al gelijk een optreden in Zeeland !). Sugar Ray speelde voornamelijk werk van zijn eigen CD's (o.a. Hands Across The Table), en het was schitterend om te horen (en te zien!) hoe degelijk the NF zich hadden voorbereid. Swing, Jump & Jive, Blues . . . de hele set zat er vol mee. Vijfenzeventig minuten lang werd er bluesmuziek van hoog niveau gespeeld. Een toegift kon dan ook niet uitblijven. En die kwam er uiteraard. Zoetermeer kon na afloop terugkijken op een memorabel concert. En Sugar Ray & the Nervous Fellas togen richting Wijk Bij Duurstede voor nóg een optreden !

Om 17.15 uur was het vervolgens de beurt aan Bradley's Circus. Helaas waren wij niet in de gelegenheid om het gehele optreden bij te wonen. Verplichtingen elders waren hier de oorzaak van. Doch van hetgeen wij gezien en gehoord hebben, waren wij zéér onder de indruk. BRADLEY'S CIRCUS AT ZOETERMEER BLUESFESTIVAL 2009

Aan Bas Paardekooper & the Blew Crue vervolgens de taak om het Stadhuisplein vast op te warmen voor het Hoofdgerecht (Danny Bryant). Er waren mensen vanuit het hele land speciaal naar Zoetermeer gekomen om voor het eerst kennis te maken met deze band. De verwachtingen waren dan ook hoog gespannen. Wij kennen Bas en zijn band inmiddels al wat langer en waren er zéker van, dat hij die hoge verwachtingen zou gaan waarmaken. En waarmaken dééd hij. De band bestaat pas twee jaar, doch wie de band aan het werk zag, moest haast denken dat dit gezelschap al jaren en jaren samenspeelde. Bas speelde voornamelijk eigen songs. Beinvloed door met name mensen als Trout, Hendrix en SRV. Een heel sterk punt van deze band, er zijn immers al genoeg bluesrock coverbands. Een schitterende vertolking van Jimi's 'Red House' mag hier zeker niet onvermeld blijven. Nederland zou wel eens een geweldige bluesrock band rijker kunnen zijn. Zelden een bluesgitarist aan het werk gezien die met zoveel snelheid en gedrevenheid de 6 snaren van zijn gitaar weet te beroeren, en het dan ook nog eens bluesy weet te houden. De energie spatte werkelijk van het podium af. De reacties na afloop waren unaniem: een fantastisch optreden. Een méér dan smakelijk voorgerecht. 

Om 20.45 uur kwamen Danny Bryant en zijn Redeyeband het podium op. Hoewel de band diezelfde middag nog een optreden had gedaan in Wijk bij Duurstede, was aan niets te merken dat ze ook maar een tikkeltje vermoeid waren. Wat moeten we nog vertellen over deze sympathieke Bluesrocker uit Engeland? Danny heeft inmiddels al een hele grote schare fans in Nederland, en dat was goed te merken tijdens Zoetermeer Blues. Het Stadhuisplein was nog nooit zo vol als tijdens zijn optreden. En was het concert van Bas Paardekooper al energiek, Danny Bryant deed er nog een schepje bovenop. Uiteraard kwamen al zijn ''klassiekers'', te vinden op zijn 6 CD's, weer voorbij. Voor het publiek maakte dat niets uit. Een prachtige vertolking van zijn inmiddels overbekende ''Always with me'' kreeg de erkenning die dit nummer verdiende . . . een ovationeel applaus. Om 22.00 uur gaf ondergetekende aan dat het festival voorbij was. Het publiek was het daar uiteraard niet mee eens, en onder een luid ''Danny, Danny'' mocht de band nog éénmaal het podium op voor een toegift. 

De 17e editie van Zoetermeer Blues ging vervolgens door met optredens in de locale horeca. In Café Vrienden deed Mariella Tirotto van zich spreken. Zij en haar band maakten zoveel indruk op zowel publiek als organisatie, dat nú al vast staat dat zij op de 18e editie van Zoetermeer Blues terug keert. En dan op het grote podium !

Rest ons nog te vermelden dat alle Blues T-shirts dit jaar bijzonder snel van de hand gingen. Zelfs T shirts van de 16e editie wisten een weg te vinden naar een nieuwe eigenaar.

We hopen binnenkort nóg een aantal foto's te kunnen presenteren bij dit verslag. 
Kijk voor meer verslagen ook op:
www.zoetermeerblues.nl
www.bluesmagazine.nl

Rob Koning

-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Zoetermeers Bluesfestival 2008 (Verslag)

Zaterdag 7 juni

16e editie

John Primer brengt de échte blues naar Zoetermeer !!

ZOETERMEER - Met de programmering van de vorige editie nog in het achterhoofd, wisten we dat de lat voor dit jaar hoog lag. Met een uitgekiend programma zijn we er denk ik toch in geslaagd om ook het festival van dit jaar op minimaal het zelfde hoge niveau te houden. 

Met bands als Julian Sas en Michael Katon kwamen de bluesrock liefhebbers méér dan voldoende aan hun trekken. De puristen daarentegen vonden hun heil bij bands als Little Louis, Reba Russell en uiteraard John Primer & the Little Boogie Boy Bluesband.

(foto: Bert Lek)

(klik op de foto en u krijgt een fragment van dit geweldige optreden te zien).

Het hoofdpodium in het Stadshart had als openingsact de Little Louis Band uit Eindhoven.
Deze formatie smaakte begin mei nog het genoegen om te mogen spelen op het befaamde Moulin Blues Festival in Ospel. Thans kon Zoetermeer kennismaken met deze geweldige singer / songwriter. Ondanks het vroege tijdstip wist Little Louis te overtuigen met een geweldige set blues die geen moment verveelde. Prachtige slides en prima zang, en dan ook nog eens voornamelijk eigen repertoire ..... eindelijk weer eens een band waar we in Nederland best trots op mogen zijn !!

Om 15.00 was het de beurt aan Reba Russell en haar band. Wat een strot. Wat een geweldige band !!
Deze uit Memphis Tennessee afkomstige zangeres bracht blues van grote klasse. Niet zo verwonderlijk als men weet met wie ze in het verleden heeft samengewerkt (U2, Jimmy Thackery om er twee te noemen).
Bijgestaan door een viertal bluesmuzikanten die exact wisten hóe zij Reba dienden te begeleiden, gaf de Reba Russell Band een concert om de vingers bij af te likken. Geen moment sloeg de verveling toe. Met een mix van vooral eigen repertoire plus een aantal goede covers werd er 75 minuten lang dóórgespeeld. Een toegift kon uiteraard niet achterwege blijven. ''Love comes to town'' was het smakelijke toetje, waarna de band zich opmaakte voor een optreden die zelfde avond in België.

Morblus uit Italië had vervolgens de ''ondankbare'' taak om de lijn van Reba voort te zetten. Henk the Bluesman (''in blues we trust'') mocht van mij de aankondiging doen, en vanaf het eerste nummer liet Morblus zien de hoge verwachtingen waar te kunnen maken. Blues, Funk, Soul ... het zat allemaal verweven in het ijzersterke repertoire van deze sympathieke band. De band blijkt over een geweldige schare fans te beschikken, want de meeste nummers werden moeiteloos meegezongen. Met ''Purple Rain'' van Prince kwam ook aan dit optreden een goed einde.

Fake Brothers stond ondertussen klaar om het podium te bestijgen. Het was inmiddels etenstijd geworden, doch het was opmerkelijk hoeveel mensen er nog op de terrassen en bij het podium waren. Blijkbaar was het mooie weer daar de oorzaak van. Fake Brothers moet het vooral hebben van stevige Texas bluescovers. En daar is uiteraard niets mis mee, mits maar op een goede wijze gebracht. Gelukkig gaat de band hier professioneel mee om. Kenny Wayne Sheppard, Smokin' Joe Kubek en Stevie Ray zijn duidelijke invloeden binnen de Fake Brothers. Zanger Jaap Meurs bewees eens te meer dat er meer komt kijken dan een nummer klakkeloos naspelen. Al improviserend en entertainend wist hij het aanwezige publiek helemaal naar zijn hand te zetten. Een prima optreden !!

En zo was het inmiddels 20.30 uur geworden en was het de hoogste tijd om de laatste band aan te kondigen.
Met gepaste trots klom ik het podium op om de enorme mensenmassa te vertellen dat ze nu kennis zouden gaan maken met een Chicago ''legend'', ex Muddy Waters en ex Magic Slim & the Teardrops  .... John Primer !!!
Na 3 nummers van zijn vaste begeleidingsband, the Little Boogie Boy Bluesband, kwam daar dan eindelijk de man waarop iedereen had gewacht. Nú zou het gebeuren, nú zou Zoetermeer kennis gaan maken met blues zoals blues bedoeld is. Eerlijk, puur, rauw, emotioneel. En John Primer gaf het allemaal. Wát had hij het naar zijn zin. Ik heb hem nog nooit zoveel zien praten met het publiek ! Primer genoot, de band genoot, het publiek genoot. Zeker op momenten dat hij een song van Muddy Waters ten gehore bracht. Zijn unieke slide en krachtige stem zorgen voor heel veel bijval vanuit het publiek. Hierbij dient tevens opgemerkt te worden dat hij op meer dan voortreffelijke wijze werd begeleid door Nederlands beste Chicago bluesband, met een onverstoorbare Jan den Boer op bas, Harry Meijers op drums, Bart Landstra op mondharmonica en uiteraard Little Boogie Boy op gitaar.
Een betere combinatie is nauwelijks denkbaar. 
Ook John Primer kwam uiteraard niet zonder toegift het podium af. Dit was het beste optreden dat Zoetermeer Blues sinds jaren op het podium heeft gepresenteerd.

Wij hopen binnenkort nog wat méér foto's aan dit verhaal toe te voegen. Er zijn reeds foto's van het festival te vinden op www.zoetermeerblues.nl

-----------------------------------------------------------------------------------------

Zoetermeers Bluesfestival 2007 (verslag)

Zaterdag 2 juni

15e editie !!! 

Eric Steckel Band de absolute sensatie !!!

ZOETERMEER -  Met een aansprekende line up zal het Zoetermeers Bluesfestival 2007 de boeken ingaan als een van de beste van de afgelopen 15 jaren. Namen als Julian Sas, Lefthand Freddy, Dicky Greenwood en Nico Christiansen doen het als Nederlandse vertegenwoordigers gewoon goed op een festival. Heb je daarnaast ook nog eens bands van het kaliber Danny Bryant's Redeyeband, Monti Amundson en Eric Steckel op je programma staan, dan heb je als bluesliefhebber absoluut niet te klagen.

De eerste verrassing echter bood ons de Twelve Bar Bluesband, die om 13.30 uur het spits mocht afbijten. Met een geweldige set werd er blues van hoog niveau geboden, waarbij er niet uitsluitend werd gecoverd door de band, verre van dat. De band beschikt over een geweldig arsenaal eigen Songs. Jan Scherpenzeel en de zijnen hebben bij de festivalbezoekers in ieder geval een onuitwisbare indruk achter gelaten.

Lefthand Freddy liet weer eens zien (en horen) waarom hij nog altijd een fantastische bluesartiest is. Zijn meest recente cd ''Back on Track'' bevat geweldige songs, die uiteraard werden gespeeld. Ook zonder de aanwezigheid van zijn toetsenist weet de band de aandacht van het in groten getale opgekomen publiek vast te houden. Of de band nou een boogie speelt of een slow blues, Fred Reining weet elk nummer naar zijn hand te zetten, waarbij zijn kenmerkende gitaarloopjes uiteraard niet ontbreken. Na afloop wist Fred me te vertellen dat hij geen cd meer over had. Dat zegt genoeg over het optreden !!

De Eric Steckel Band zorgde met hun optreden voor een absoluut hoogtepunt van dit bluesfestival. De nog maar 16-jarige Steckel heeft inmiddels 3 cd's uitgebracht en een vierde is al weer in aantocht. Gesteund door een prima band, met de ook nog maar pas 17-jarige John Kimock op drums, bracht Eric Steckel muziek van superieure klasse. Dat het niet allemaal pure blues is wat hij speelt, is hem vergeven, maar elk nummer heeft raakvlakken met de blues. Nummers die dan weer neigden naar the Allman Brothers, en dan weer naar Santana. Steckel heeft duidelijk gekozen voor een andere, zeg maar vernieuwende aanpak van de hedendaagse blues. Southern Rock en Funk invloeden zijn veelvuldig merkbaar. Freddie King, Hendrix en SRV zijn echter nog altijd in zijn repertoire te horen. 
De Eric Steckel Band slaagde erin om een compleet gevuld Stadhuisplein plat te spelen. Een flinke CD verkoop na afloop van zijn optreden was het welverdiende resultaat !!

Als voorlaatste band was de Dicky Greenwood Band uitgenodigd. Er zou aanvankelijk om 18.30 uur begonnen dienen te worden, ware het niet dat drummer Ron Flink ergens bij Eindhoven in een stevige file was beland. Een noodscenario was al in leven geroepen door John Kimock van de Eric Steckel Band voor te bereiden op een 2e optreden. Dat bleek achteraf niet nodig want daar was plots Ron Flink. Hij kon direct aan de bak, want de band stond al klaar om te beginnen. Dicky Greenwood, toch ook al weer meer dan 25 jaar actief in de blues scene, bracht veel werk van zijn zojuist verschenen CD ''No 5'', die wij na deze beluisterd te hebben, gekwalificeerd hebben als een juweel van een plaat. Dick beschikt over een fantastische stem, speelt daarnaast ook nog eens prima gitaar en weet met zijn podiumuitstraling een publiek goed te bespelen. Hij maakte ook maar gelijk van de gelegenheid gebruik om de 50e verjaardag van zijn vrouw Els even publiekelijk aan te kondigen, iets dat de talrijke aanwezigen wel konden waarderen. 

Als laatste band was gekozen voor Danny Bryant's Redeyeband uit Engeland, vorig jaar ook al te gast op Zoetermeer Blues en terecht terug gevraagd om de 15e editie op te luisteren en af te sluiten. En een feestje bouwen kun je wel aan Danny overlaten. Stevige bluesrock, maar dan wél met ontzettend veel passie gespeeld, wordt afgewisseld met even zo fraaie slowblues nummers waarbij het prachtige ''Always with me'' bij menigeen kippenvel bezorgt. Na 7 jaren van hard werken is Danny Bryant eindelijk ''gearriveerd'', hoewel er nog steeds mensen zijn die hem maar blijven vergelijken met Walter Trout. Vergeet dan niet om te constateren dat Trout zijn trucjes ook heeft geleend van Roy Buchanan. Danny speelde vooral veel eigen composities, en wist ons zelfs te verrassen met nieuw werk dat bedoeld is voor zijn 6e CD. Iets wat zijn platenlabel (Rounder, met twee vertegenwoordigers aanwezig) met veel genoegen zal hebben aangehoord, want Danny is niet alleen een fantastische gitarist met bovendien een goede stem, hij is ook nog eens een uitstekende liedjesschrijver. Met een toegift beëindigde Danny Bryant's Redeyeband de 15e editie van Zoetermeer Blues.

En evenals vorig jaar, kon de organisatie terugzien op een zéér geslaagd evenement, waarbij de lat weer iets hoger gelegd is. Doch ongetwijfeld zal er in 2008 wederom een aansprekend festival ontstaan, want Zoetermeer Blues is ondertussen niet meer weg te denken in het festival gebeuren.

***********************************************************************************************

ZOETERMEERS BLUESFESTIVAL 2006 (verslag)

ZATERDAG 3 JUNI - Stadshart & Dorpsstraat

Danny Bryant's Redeyeband (UK) en Rhythm Bombs (B) zonder enige twijfel de absolute hoogtepunten op 14e editie !!

De weergoden waren ons dit jaar uitermate gunstig gezind. Droog, een lekker zonnetje, en een prima temperatuurtje voor festivalactiviteiten!! Dit resulteerde in overvolle terrassen tot in de late uurtjes, een drukbevolkt festivalplein en een prima sfeer.

De programmering in het Stadshart loog er dit jaar niet om! Maar liefst 4 van de 5 geprogrammeerde acts op het hoofdpodium waren afkomstig uit het buitenland. Om klokslag 13.30 uur was het mij gegund om de eerste band aan te mogen kondigen. De 'eer' om als openingsband te fungeren, was weggelegd voor de Franse formatie BigDez. En het dient gezegd: zanger/gitarist Phil Fernandez en zijn vier kompanen kweten zich prima van hun taak. De band gaf direct vol gas en bracht een voortreffelijke mix van Chicago & Texas blues ten gehore. Fraai gitaarwerk afgewisseld met even zo fraaie solo's van de toetsenman. De set van BigDez bevatte voornamelijk eigen werk van hun twee CD's. Een prima opener van dit festival.

De tweede band, Toon Teun & August, bracht een tribute to CCR. De vraag roept zich onmiddellijk op: kan dit wel op een bluesfestival !! Het antwoord luidt volmondig: Ja !!! De legendarische formatie Creedence Cleerwater Revival heeft natuurlijk een schat aan hits nagelaten, en daar zitten behoorlijk wat aan blues gerelateerde nummers bij. Born on the Bayou, Suzy Q, I put a spell on you, om er een paar te noemen. Het in groten getale opgekomen publiek vrat dit repertoire in ieder geval gretig. Diverse aanwezige festivalpromotors waren het dan ook roerend met ons eens: dit was een zeer geslaagde zet van de organisatie. Een absoluut feest van het nog maar amper begonnen festival !!

De derde band zou echter voor een van de eerste hoogtepunten zorgen. De uit België afkomstige formatie The Rhythm Bombs toverde het Stadhuisplein nagenoeg om in een danstempel. Ongelooflijk met welk een energie dit vijftal hun repertoire uit de speakerboxen over het festivalplein liet knallen. Aangekondigd als de Masters of Jump & Jive, Swing, Boogie en Blues lieten The Rhythm Bombs er geen gras over groeien. Al direct met het 1e nummer werd het publiek volledig ingepakt. Niet zo verwonderlijk, want the RB's herbergen uitsluitend klasse muzikanten. Vette hammond-klanken, fraaie gitaarsolo's en meer dan voortreffelijk mondharmonicaspel zorgden voor een sfeertje die zijn weerga niet kent. En dat de zanger ook nog eens beschikte over een vlotte babbel (uiteraard in aandoenlijk Belgisch accent), maakte het optreden alleen maar completer. Wat Zoetermeer Blues betreft zeker voor herhaling vatbaar.

Het was ondertussen al half zeven geworden en ja, dat is voor de meeste Nederlanders meestal het tijdstip dat de warme hap op tafel moet komen. De vrees was dan ook bij de volgende band aanwezig dat zij voor een nagenoeg leeg plein zouden moeten optreden. Hun angst was echter ongegrond, want toen Danny Bryant's Redeyeband (UK) om 18.45 uur aftrapte, stonden de mensen zowat tussen de luidsprekers en monitorboxen om toch vooral niets te missen van dit optreden. Al tijdens mijn aankondiging zag ik aan Danny dat hij er zin in had, en zijn vette knipoog die hij me gaf op het moment dat ik het podium wilde verlaten, zei genoeg. Met een strakke instrumentale shuffle werd de toon direct gezet. Vervolgens werden er vooral stukken van zijn in 2005 verschenen CD ''Days like This'' gespeeld, waarbij vooral het titelstuk (op het album een duet met Walter Trout !!!) zéér grote indruk maakte. Wát een gitaarvirtuoos, wat een bluesgevoel, en wat een performance!!! Bluespromotor Bert Lek uit Tiel stond in de derde rij driftig te fotograferen, en liet zich ontvallen dat het weliswaar wat hard was, maar dat hij danig onder de indruk was van de band. Voodoo Chile van Jimi Hendrix was dermate imponerend dat een ovationeel applaus niet kon uitblijven. Danny Bryant's Redeyeband kon uiteraard niet zonder toegift van het podium en hoewel drummer Dave Raeburn er aardig doorheen zat, kon de band zich toch nog één keer opladen voor de 'finale'. Dit optreden was voor heel veel bluesliefhebbers hét hoogtepunt van het festival. En voor ons als organisatie was het zo klaar als een klontje dat we met deze band een schot in de roos hadden gedaan. 

Aan Mike Morgan & the Crawl de taak om als Headliner het festival af te sluiten. Met zijn no nonsens Texas style wist de band tijdens de eerste nummers de aandacht van het publiek behoorlijk vast te houden. Echter halverwege dreigde het optreden in te sukkelen. Te veel van het zelfde, met name zijn liedjes over verloren liefdes, deden het optreden geen goed. Voor Mike Morgan redenen genoeg om snel van gitaar te wisselen om over te stappen op een van zijn specialiteiten: slide gitaar. En zie: de aandacht van het publiek was onmiddellijk terug. ''Twelve year old boy'' (verzoekje) werd op een voortreffelijke wijze gebracht, evenals veel ander werk van zijn CD Live in Dallas. ''Blues for Al and Peg'' bezorgde menigeen kippenvel !! Ook Mike Morgan & the Crawl konden uiteraard niet vertrekken zonder een toegift. Het werden uiteindelijk twee toegiften, waarbij vooral de laatste toegift herinneringen aan John Lee Hooker opriep: een onvervalste gitaar boogie, waarbij Morgan werkelijk de gehele trukendoos opende en het publiek compleet in vervoering bracht.

Om 22.30 uur zat het buitengebeuren er helaas op. Gelukkig was er nog de immer gezellige 'kroegentocht' met ook daar een memorabel hoogtepunt: in het Brouwhuis stond de Dicky Greenwood Band geprogrammeerd met als special guest Mike Morgan. De ruimte in het café was nagenoeg te klein om alle belangstellenden een plaats te bieden. Tot drie meter buiten de gevel stonden mensen te dansen op de geïmproviseerde setlist van Dicky Greenwood. Blues leent zich gelukkig prima voor improvisaties, en dat is aan deze twee gitaristen wel toevertrouwd. Diverse gitaarduels werden er uitgevochten, waarbij de ene solo nog mooier was dan de ander. Velen hadden liever deze combinatie op het grote buitenpodium gezien. En daar zat wel wat in. 

De 14 editie van Zoetermeer Blues zit er weer op. De organisatie kan terugkijken op een uitermate geslaagd evenement. 

De 15e editie in 2007 is uiteraard pas over een jaar, maar nú reeds kan verklapt worden dat Danny Bryant's Redeyeband wederom van de partij zal zijn!!!!!!! 

----------------------------------------------------------------------------------------------------------

ZOETERMEERS BLUESFESTIVAL 2005

ZATERDAG 4 JUNI - STADSHART EN DORPSSTRAAT 

Eric Steckel absolute smaakmaker !!

Wat doe je als een dag met regen begint en je denkt een spetterend bluesfestival te gaan doen? Juist, je zonnebril opzetten en blijven hopen op wat zonnestralen. Zo begonnen ondergetekende en diens medewerker Wim van den Bosch aan de voorbereidingen van de 13e editie van Zoetermeer Blues. En warempel, om 13.00 uur aanvangstijd werden de weergoden ons gunstig gezind. Tijdens mijn aankondiging van de eerste band nog maar even duidelijk door de microfoon gemeld dat we NIET zaten te wachten op nummers als 'The Sky is crying.

Jean Paul Rena & Terrawheel opende flitsend met hun inmiddels veelgeroemde eigen repertoire. Soms ingetogen, dan weer vlammend op zijn gitaar wist JP het inmiddels in groten getale toegestroomde publiek warm te krijgen voor de blues. Daarbij op uitzonderlijke wijze bijgestaan door een van Nederlands beste mondharmonica blazers Bas Kleine. Een perfecte opwarmer voor de act waar eigenlijk iedereen voor naar het Stadshart was gekomen: 

Eric Steckel Band (USA)

Amper drie turven hoog beklom de pas 14-jarige gitarist / zanger Eric Steckel het podium om zijn kunsten te vertonen. Met zijn Amerikaanse begeleidingsband zette hij een set onvervalste blues neer waar iedereen met open mond van bewondering naar stond te kijken. De hele trukendoos ging open en vergelijkingen met legendes als Jimi Hendrix, Stevie Ray Vaughan en Eric Clapton waren niet van de lucht. Alles ging even gemakkelijk. Veel nummers van zijn net in Nederland verschenen CD 'High Action" werden er uiteraard gespeeld, doch ook covers van eerder genoemde bluesgiganten klonken door de speakerboxen. Een toegift kon dan ook niet uitblijven. Het instrumentale nummer Little Wing oogstte de verwachte bijval. Wat een klasse talent. Dat hij na zijn optreden 80 CD's (!!!) verkocht, behoeft geen verdere uitleg. Zoetermeer zal zich deze act nog lang blijven herinneren.

Na een onderbreking van een klein half uur mocht Little Roger & the Houserockers het publiek vermaken. Een band met een geheel andere aanpak van blues. Met hun aanstekelijke mix van Westcoast, Jump & Jive wordt er teruggegrepen op de fifties en sixties blues, waarbij T Bone Walker, Louis Jordan en vooral Muddy Waters als grote voorbeelden kunnen worden aangemerkt. Doch ook deze kant van de blues werd geapprecieerd, getuige de grote bijval die Little Roger kreeg. Niet in de laatste plaats door de aanwezigheid van gast-gitarist Marc T. die de afwezigheid van Marion Wade (pianiste) voortreffelijk opving.

Inmiddels was het al ver na vieren en nog geen teken van leven van de volgende band. Die bleken zich verreden te hebben en waren in Pijnacker beland. Geen nood, want Little Roger speelde gewoon nog even door. Maar toen was daar eindelijk het moment waar toch heel veel bluesliefhebbers op hadden gewacht: de opkomst van The Juke Joints. Ze stonden al jaren op onze verlanglijst maar telkens weer wist Peter Kempe ons te vertellen dat de band verhinderd was. Na de aankondiging (the Juuuuuk Joooints ....) ging de band bijna onmiddellijk los. Het inmiddels overbekende repertoire van deze razend populaire band ging er in als koek. De masters of de Rockrolling blues gaven ook nu weer een perfect visitekaartje af. Wat een energie, wat een klasse band is dit. Zeker in dit genre op eenzame hoogte in de Nederlandse blues. Ook hier kon een toegift niet uitblijven. Sonny Boy haalde zijn accordeon nog maar eens te voorschijn en 'So long, baby goodbye' (Dave Alvin, The Blasters) knalde over het feestterrein. Absoluut voor herhaling vatbaar !!!

Aan de Little Boogie Boy bluesband vervolgens de ondankbare taak om het (nog) aanwezige publiek vast te houden. Het was inmiddels etenstijd geworden en ook de die avond uit te zenden voetbalwedstrijd Nederland-Roemenie zou wel eens parten kunnen spelen. Maar deze taak was wel toevertrouwd aan deze rond Boogie Boy geformeerde band. Ondersteund door Monique de Jong op bas en broer Harry op drums gaf Boogie Boy een set onvervalste Chicago blues ten gehore. Niet zo vreemd als je gespeeld hebt met grootheden als Magic Slim, John Primer en Nick Holt. Ook Little Boogie Boy liet een goede indruk achter in Zoetermeer.

En dan tenslotte .... de afsluitende band. Afkomstig uit het mooie Limburg, waar tegenwoordig best wel wat leuke bluesbandjes vandaan komen. The Bluescrowns is er één van. Onder aanvoering van zanger / harmonica  en saxofoon speler Daan Prevoo opende de band om circa 20.45 uur met een jump & jive nummer waarmee de toon meteen was gezet. Onvermoeibaar ging deze geoliede machine door om na 4 nummers tenslotte de lang verwachte special guest aan te kondigen: Lynwood Slim. Niet alleen een grootheid op mondharmonica, maar ook nog eens gezegend met een bijna jazzachtige strot, prima passend bij dit soort Westcoast bluesmuziek. Niet draaiend op routine, doch zich volledig gevend en met respect voor zijn begeleidingsband gaf Slim een show ten gehore waarover nog lang zal worden nagepraat.

De 13e versie van Zoetermeer Blues gaat de boeken in als een uitermate geslaagd festival. 

Kijk ook eens op: www.zoetermeerblues.nl

Rob / King Bee